Çocuğunuzun Korkuları Kalıcı Hale Gelmesin
Ani sesler, gürültü, olağandışı tepkiler karşısında bebeğin kendini koruma reaksiyonu korku duygusudur. Ancak bazı korkular gelişimsel olarak ortaya çıkıp bir süre sonra kaybolurken, bazıları ise hatalı yaklaşımlar nedeniyle kalıcı hale gelebilir ve hatta yetişkinlikte bile devam edebilir. Yani öncelikle doğumla birlikte gelen korkularımız varken bunların bir bölümü devam eder ya da kaybolur. Ancak zaman içinde yeni korkular da öğrenilebilir.
Çocuklar öncelikle ani seslerden ve karanlıktan korkar. Ayrıca zaman içerisinde su, karanlık, anne babayı kaybetme, arkadaşları tarafından dışlanma, kalabalık içine girme ve hatta tuvalete girme korkusu da bu korkulara eklenir. Yeni bir kardeşin doğacak olması da bazı çocuklarda korku nedeni olarak karşımıza çıkar.
Korkuların Üzerine Gitmeyin
Aileler tarafından bu durumda yapılan en büyük hatalardan biri korkuların üzerine gitmek ve çocukla inatlaşmak. Çocuğunuzun korkuları varsa asla onu korkusuyla baş başa bırakmayın. Onu yalnız bırakmak korkuların azalmasından çok artmasına neden olur.
Korkusu Olan Çocuğunuzla Empati Kurun
Çocuğunuzun korkusu varsa onu asla yargılamayın. "Karanlıktan neden korkuyorsun ki? Kocaman çocuk oldun" demek onu utandırarak korkularının artmasına neden olur. Onun yerine, "Ben de senin yaşındayken korkardım, haklısın" gibi empati kuran ifadeler sarf etmek çocuğun kendini daha iyi hissetmesini sağlar.
Ona Güvendiğinizi Gösterin
Çocuğunuzun korkuları gelişiminin bir parçası olarak gelişir ve bu durum son derece doğaldır. Size düşen, onun korkularını takip etmek ve onu anlamak. Çocuğunuzun korkularını yenebilmesi için onunla birlikte hareket edin. Onu dinleyin, bol vakit geçirin ve doğru bilgilendirmeler yapın.
Korkularını Pekiştirmeyin
Çocuğunuz eğer yalnız başına uyumaktan korkuyorsa asla onu kendi yatağınıza almayın. Onu kendi yatağınıza almanız kendini güvende hissetmesini sağlar ancak korkuları pekiştiği için yalnız yatması daha zor hale gelir. Onun yerine ona kitap okuyarak uyuyana kadar yanında beklemeniz daha doğru olacaktır.
Çocuğunuzu Dinleyin
Unutmayın, siz de bir zamanlar çocuktunuz ve sizin de korkularınız oldu. Onda ‘ben çocukken hiçbir şeyden korkmazdım’ algısı yaratmayın. Korkularını önemseyin ve saygı duyun. Çünkü korkuların çocukların ruhsal dünyasındaki etkileri, tahmin ettiğimizden daha büyüktür. Eğer korkular çocuğunuzun yaşamını engelliyorsa ve uzun sürüyorsa mutlaka bir yardım alın.
Çocuklar Kaç Yaşında Nelere Karşı Korku Duyar?
Bebekler 6'ncı aydan itibaren bazı korkuları yaşamaya başlar. İlk korkular, alışılmışın dışındaki yabancı nesneler ve kişiler olur. Bebek yeni tanıdığı kişilere korkarak yaklaşabilir. Bu davranış bebek 2 yaşına gelene kadar devam edebilir. Korkular her yaş grubunda farklılık gösterir. Çocuklar 2 yaşına gelene kadar daha çok büyük objelerden, yüksek seslerden ve anne-babadan ayrılmaya dayalı korkular görülürken, 3-4 yaş civarında bu korkulara karanlık korkusu da eklenebilir. Bu korkular, bir kısım çocuğun çevresine güven duygusunun artırılmasıyla birlikte azalır. Ancak bazı korkular artarak devam edebilir.
Anne ve Babaların Korkuları Çocuklara Geçer mi?
Korkular, model alınarak da öğrenilebilir. Anne baba gibi çocuğun çevresindeki kişiler tarafından farkında olmadan çocuğa öğretilebilir. Yani çocuk, anne babanın korkusunu içselleştirerek bir korku geliştirebilir. Sokakta köpek gören annenin çocuğuna sıkı sıkı sarılması onu o ortamdan uzaklaştırması, köpek sesi duyduğunda tedirgin olması çocuk tarafından algılanır. Sonrasında ise annenin kaygısı çocuğa geçer.
