Freiberg hastalığı nedir?
Vücudumuzun tüm yükünü çeken ayaklarımız… Bütün gün ayaklarımızın üstündeyiz. Bunun da bazı sonuçları olabiliyor. Kemik hastalıklarının ortaya çıkmasıyla ayak sağlığımız bozulabiliyor. Bu hastalıklardan biri de Freiberg hastalığıdır. Bu hastalık, genellikle ayağın 2’nci tarak kemiğinde, parmakların eklem yüzeyine yakın yerdeki bölümünde görülen avasküler nekrozudur (avasküler nekroz: kemiklerin kanlanmaması sonucu kemik hücrelerinin ölmesi durumu). Freiberg hastalığı, daha seyrek ayağın 3’üncü tarak kemiğinde, nadiren de 4’üncü veya 5’nci tarak kemiğinde görülebilir. Freiberg Hastalığı kadınlarda erkeklere oranla yaklaşık 4 kat daha fazla sıklıkta görülür. En sık rastlanılan yaş grubu ise 13-18 yaş aralığıdır. Tipik hasta grubunda ergenlik dönemi atletizm ile uğraşan kadınlar vardır.
Freiberg hastalığı neden olur?
Freiberg hastalığına bağlı şikayetler genellikle ayak üzerinde ciddi yüklenme içeren spordan veya yoğun aktivitelerden sonra oluşur. Bu sorun özellikle 1’inci tarak kemiği 2’nci tarak kemiğinden kısa olan kişilerde, 2’nci tarak kemiğine düşen yükün artmasına bağlı olarak daha sık görülür. İlerleyen dönemde tutulan eklemde osteoartrit (kireçlenme) görülebilir. Ayrıca topuklu ayakkabı giyerek vücut ağırlığını öne aktarmak da hastalığı tetikler.
Şişlik ve ağrı yapar
Freiberg hastalığı olan kişilerde tutulan ayak ekleminde hareketler azalır, bu bölge şişer ve ağrı yapar. Hastalığın tanısında, fizik muayene ve X-ray görüntüleme tekniğinden yararlanılır. X-ray genellikle tanı koymada yeterlidir. Hastalığın belirli evrelerinde farklı bulgular saptanabilir.
Freiberg hastalığı tedavisi
Freiberg hastalığının tedavisinin erken döneminde amaç; problemli bölgeye düşen yükü azaltmaktır. Bu amaçla kişiye metatarsal destek (ayak tarağı kemiği desteği) kullanılır. Ayrıca kişinin 4-6 hafta süre ile belirli hareketleri yapması kısıtlanabilir. Ciddi şikâyeti olan kişilerde ise hareketlerin kısıtlanması için alçı veya atel kullanılması gerekebilir. Cerrahi dışı tedaviye yanıt vermeyen durumlarda ise nadiren cerrahi tedavi gerekebilir. Tedavi mutlaka kişiye özel planlanmalıdır.
